LEVEN in TAAL gevat
Nabij
In dit jubileumboek, geschreven ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van de Stichting Terminale Thuiszorg Kampen e.o., is te lezen wat het werk van de vrijwilligers inhoudt, hoe dat werk steeds professioneler werd en hoe de Stichting voor haar financiële middelen zorgde. Centraal staan interviews met medewerkers van het eerste uur en uit latere fasen.
Inleiding
Dus, als het zover is laat mij dan thuis…..
In het lied LAATSTE WENS komt deze regel voor. Cabaretier Paul van Vliet zong het ooit. Dat lied droeg één van de oud-coördinatoren aan toen zij vertelde over haar ervaringen met de Stichting Terminale Thuiszorg Kampen e.o.
In de songtekst van Paul van Vliet wordt de wens verwoord die de Stichting TTK in vervulling wil laten gaan: het voor iedereen mogelijk maken om, als dat medisch gezien kan, thuis te sterven.
Op verzoek van het bestuur van de Stichting is een boekje samengesteld waarin werk en geschiedenis van vijfentwintig jaar vrijwillige terminale thuiszorg in Kampen en omgeving beschreven worden. Wie kunnen dan beter aan het woord gelaten worden dan mensen die betrokken zijn en waren bij dit werk?
Hun verhalen vormen dan ook de bron van het grootste deel van dit boekje. Vrijwilligers, (oud-) bestuursleden, (oud-)coördinatoren.
Vrijwilligers zijn nabij als voor een mens de dood nabij is. Zij zijn er voor de zieke. Ze bieden steun aan hun naasten door tijdens de nacht (of soms overdag) de zorg even over te nemen. Hun inzet vormt de kern van het werk van de Stichting. Werk dat omschreven wordt als ER ZIJN…… ALS HET ER OM GAAT. Wat dat inhoudt en waarom mensen gemotiveerd zijn om dat werk te doen is te lezen in de kern van dit boek.